Αγαπημένε μου Λύο,
Τέλειωσα το βιβλίο σου χθές...
Το βρήκα εξαιρετικά έξυπνο λεκτικά, αλλά αυτό που μου άρεσε ήταν οι ευαισθησίες του
...οι λεπτές αποχρώσεις συναισθημάτων!
Τόσο γεμάτο που δεν σου κρύβω ότι πολλές ήταν οι στιγμές που πότε σε σταθμούς τρένων, πότε σε αίθουσες αναμονής αεροδρομίων, πότε μέσα στο μετρό, "εγεμώσαν τα μμάθκια μου" όπως λέμε στα κυπριακά.
Σου παραθέτω κάποιες όμορφες για μένα στιγμές:
"Ο έρωτας που περιορίζεται στα λόγια είναι σαν γιαούρτι διαίτης. Από την άλλη, όμως, ένας έρωτας χωρίς λόγια ήταν σαν να βλέπεις μιούζικαλ στο mute, ωραία τα χορευτικά, σπουδαία ηθοποιία, μάλλον και η πλοκή έχει ενδιαφέρον, αλλά η μαγεία χάνεται." - Ανδριανή, σελ.152
"(...) η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα σ'έναν διαφημιστή κι έναν καλλιτέχνη ήταν ο βαθμός ελευθερίας." - Ανδριανή, σελ.218
"(...) αλλά η Ρούλα κατασυμπαθούσε τη διευθύντρια της και τη θεωρούσε πρότυπο: δυναμική αλλά όχι ηγεμονική, προσεγμένη αλλά όχι κοκέτα, ερωτική αλλά όχι ξέκωλη." - Ανδριανή, σελ.218
"Έξι χρόνια είναι πολλά για δυο κορμιά να παραμένουν ερωτευμένα και θα 'ταν ψέματα να ισχυρίζονται πως ήτανε σαν πρώτα. Όμως η κάψα του πρώτου καιρού είχε κάνει χώρο για μια άνετη οικιότητα, η καύλα της πρώτης λύσσας είχε αντικατασταθεί από την καύλα της γνώσης του κορμιού του άλλου, όλων των ευαισθησιών του, η ηδονή κάποιου που αγαπάς είναι πάντοτε αμφίδρομη (...)" - Αλέξης, σελ.380
"Πόσα χρόνια είχαν να μιλήσουν έτσι; Με τη φροντίδα δυο ανθρώπων που πρωτογνωρίζονται και διαλέγουν τα λόγια τους με προσοχή." - Επίλογος, σελ.390
"Το να στερείς κάποιον από τα λόγια του ήταν σαν να του στερείς κι αυτά που εννοούν τα λόγια." - Επίλογος, σελ.395
"(...) είτε ελληνικές είτε ξένες, έτσι κι αλλιώς τις άφηνε ανεκμετάλλευτες. (...) Τις λέξεις που είχαν αληθινή σημασία. Αυτές που στενάζουν από το βάρος του συναισθήματος που κουβαλούν. Τις λέξεις που μπορείς να τις τυλίξεις γύρω σου όταν κρυώνεις." - Επίλογος, σελ.396
No comments:
Post a Comment