28 October 2009

gr: ο ρατσισμός και η βια στο Γκάζι...

Πηρα αυτό το mail από μια καλή φίλη.
Αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω εδώ για να έχετε το νου σας όταν κυκλοφορείτε μόνοι ή με παρέα στο Γκάζι...
Είναι η δεύτερη φορά που ακούω για τέτοιο περιστατικο...


Parakalo poly na min ginei anafora sto alithino mou onoma, gia logous asfaleias, efxaristo.

Tha ithela na epistiso, se olous tous gnostous kai filous mou, tin prosoxi tous otan kikloforoun to vradi, akomi kai se polisixnastes perioxes opos to Gkazi.
Kyriaki vradi, pros Deftera proi (04:10 peripou), ksimeromata tou Agiou Dimitriou diladi (26/10/2009), etyxe se mena kai ena filo mou to eksis peristatiko:
Exoume vgei mia parea 6 atomon se gnosto bar tou Gkaziou gia ti giorti enos filou mas Dimitri. Kata tis 4 to proi, fevgontas apo to magazi, oi 4 apo tous filous mou apofasizoun na pane pros tin Iera Odo gia na fane kati se kontino fast food. Ego kai o filos mou o Giannis (den einai afto to alithino tou onoma kai den mporo na to koinopoihso gia evnoitous logous), apofasizoume na gyrisoume spitia mas. To amaksi mou vriskotan apo tin alli meria kai etsi katefthinthikame pros tin kentriki plateia tou Gkaziou (ekei pou einai kai i stasi tou Metro). Ontas loipon 10 metra prin tin plateia (stin odo Triptolemou) se ena poly foteino meros, akousame kapoia fasaria piso mas. Eimastan kai oi 2 sto tsakir kefi logo tis giortis kai tou alcohol kai arxika den dosame simasia. Oi fones omos synexistikan kai arxisame na akoume kapoious na rotane mia poli sygkekrimeni erotisi (de tha anafertho stin erotisi, apla giati pistevo oti den exei tosi simasia gia tin istoria pou sas perigrafo). Gyrname piso kai tote siniditopoioume oti ypirxan 6-7 atoma (arsenikou fylou - leme tora) ilikias gyro sta 20 me 25 ta opoia katalavame oti telika apefthinontousan se emas. O filos mou, min katalavainontas tis protheseis tous, apantise...
Amesos meta, kai eno htan molis 5-7 metra makria mas, arxisan na trexoun pros to meros mas. Emeis, ontas kato apo tin epirroia tou alcohol kai tou kefiou mias omorfis vradias, de prolavame oute kan na katalavoume pote ksekinisan na mas plakonoun me klotsies kai mpounies, opou kai opos mporousan. Taftoxronia synexizan na kanoun tin idia erotisi - san na htan to "magiko tous filtro" pou tous ekane eksallous. To menos tous kai i orgi tous htan toso sokaristika pou arxisa ki ego na epanalamvano synexeia (ki eno prospathousa na amintho/apofigo ta xtipimata), giati kanoun afto pou kanoun (xoris vevaia na lamvano kamia apantisi lektiki - pera apo ta apanota xtipimata). Ego hmoun apla tyxeros. Tyxeros giati eno prospathisan me klotsies na me rikskoun kato, katafera na kratiso tin isorropia mou kai etsi den epesa. O filos mou pali htan atyxos... poly atyxos... Oxi mono epese kato, oxi mono to kseftilizan lektika, alla epipleon to xtipousan maniodos me klotsies sto prosopo (na simiothei oti eixan valei san kyrio stoxo ousiastika MONO to prosopo). Afou loipon oi "magges" kanan to kefi tous, piran san lafira to kinito, to mpoufan kai to ena (malista, to ena!) papoutsi tou, eno ton afisan aimofyrto kataxama se ena pezodromio (akrivos apenanti apo to Hive diladi DIPLA stin kentriki plateia tou Gkaziou!!!!!!!!).
Mia parea pou htan ekei konta den mporouse pragmati na mas voithisei, afou htan ousiastika mia parea koritsion me 1-2 agoria na paizoun anamesa tous. Oi typoi arxisan na diaskorpizontai trexontas, kai ego mesa ston paniko mou min kserontas ti na kano, akolouthisa ton ena apo aftous. Ftanontas akrivos mprosta apo ta skalia stin eisodo tou metro, o typos me pairnei xampari kai arxizei na erxetai pali kata pano mou, legontas mou "fyge p0u$t1 tha se skotoso".
Eftyxos 5-6 taksitzides pou htan apo tin alli meria tis plateias (stin odo Persefonis, mprosta apo to Mamaka's) piran grammi ti ginotane, kai espefsan gia voitheia. Etsi o tipos pou eixe ksemeinei, to eide afto kai prospathise na ksefygei. Alla htan poly arga gia afton... O enas apo tous taksitzides (profanos gnorizontas tous kindinous tis nyxtas) eixe mazi tou kai ena glob. Ki ekei pou htan etoimos na xtipisei ton typo, ego frikara (akomi perissotero) kai ton parakalesa na min ton xtypisei, skeptomenos oti den tha vgalei pouthena to na anoigoume o enas to kefali tou allou... Dystyxos omos, me tin kinisi mou afti katafere kai aftos na ksefygei.
Otan meta apo liga lepta eftase ena peripoliko (pote de mathame poios tous kalese), prospathisame na dosoume ego kai o Giannis katathesi. Fysika, ontas kai oi 2 aimofyrtoi (ego poly pio elafria) kai sokarismenoi, thimomastan poly liga pragmata apo prosopa kai somatika xaraktiristika. Etsi apofasisa na pao stous taksitzides pou sigoura tous eixan dei kalitera. Oi anthropoi vevaia gia na min mpleksoun kai xasoun kai to merokamato, mou eipan oti de thymontousan tipota. O taksitzis me to glob de, mou eipe xaraktiristika: "Ego prospathisa na sas voithiso me to na xtypiso to enan apo aftous. Kai esy de me afises. Tora, den thymamai tipota"...
Asfalos kai DEN thelo na tous katigoriso, giati kai na voithisoun prospathisan (as efxaristiso ki ego mia fora tin "kitrini fyli"!) kai katanoo to oti de thelane na mpleksoun me astynomies kai asfaleies eis varos tou merokamatos tous. Apla, pira ki ego ena akomi mathima zois...
Sas ekana anafora gia afto to peristatiko, afenos gia na exete oloi to nou sas, kai afeterou gia na voithisete opos mporeite, na matheftei to gegonos mipos kai kataferoume na mazepsoume perissoteres plirofories stamatontas tetoies omades (yp)anthropon na syxnazoun se toso polysixnasta meri.

Ena akomi pragma pou tha ithela na anafero einai, oti afto tha mporouse na symvei se OPOIODHPOTE kai gia OPOIODHPOTE logo. Min to agnoeisete. O ksylodarmos (stin periptosi mas), o ratsismos, o viasmos, i klepsia kai alles kakourgimatikes prakseis den prokeitai na stamatisoun pote... Mporoume omos na tis stamatisoume na symvainoun se meri pou kikloforoun XILIADES kosmos, kai o kathenas mporei na ginei thyma ton "lokson" diatheseon, enos oi perissoteron skalomenon anthropon.
Kai epeidi mou aresoun ta "happy ends":
Kai ego kai o filos mou, den diatrexoume pia kanena kindyno. Toulaxiston, oxi pros stigmin. Eseis?

07 October 2009

Η επόμενη μέρα...

Πάνε κι αυτές οι εκλογές και οι δικοί μας (Κύπριοι) πολιτικοί, αντί να οργανωθούν και να δουν τι θα κάνουν αναφορικά με την επερχόμενη συνάντηση Δεκεμβρίου, αναλώνονται στα κανάλια με διαπληκτισμούς και διαφωνίες για τα εσωτερικά του εθνικού συμβουλίου από τη μια και από την άλλη με 'κρίτικές', ανησυχίες και παροχές πίστωσης χρόνου στον Παπανδρέου...

"Συνέλθετε τζαι κάτσετε να αποφασίσετε ίντα που να κάμετε ρεεεεεεεεε....!
ο Δεκέβρης ήρτεν τζαι σεις ακόμα εν ηξέρετε ίντα που θέλετε..."

Στο άρθρο του, ο συμπαθέστατος εκδότης της AthensVoice κ. Γεωργελέ, εξηγεί στις 30 Σεπτεμβρίου γιατί το ΠΑΣΟΚ τελικά κέρδισε τις εκλογές της 4ης Οκτώβρη και ποιά πρέπει να είναι η επόμενη μέρα για το έθνος... Τα παραθέτω αυτούσιο αφού με βρίσκει σύμφωνο...

Ο Παπανδρέου είναι πια πρωθυπουργός...
Τώρα τι κάνουμε... ;!
Η λύση σίγουρα δεν είναι να ανάβουμε κεριά και να ελπίζουμε στο Θεό...
Ούτε να καταφύγουμε σε βίαιες διενέξεις...

Άλλωστε η Βία δεν είναι λύση.. Η Λία όμως είναι βίσση...




Tου Φώτη Γεωργελέ - 30.09.2009

Αν κάτι μάθαμε όλοι σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο, είναι ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Μας το είπαν όλα τα κόμματα τόσες φορές που το εμπεδώσαμε. Τα ελλείμματα διπλασιάστηκαν, ο δανεισμός έχει γίνει ιλιγγιώδης, η οικονομία έχει μπει σε ύφεση. Δεν χρειαζόμαστε τους αριθμούς. Όποιος ζει στην κανονική ζωή, το ξέρει. Δανειζόμαστε, χρωστάει ο ένας στον άλλον, η αγορά κινείται με μεταχρονολογημένες επιταγές, που όταν εμφανίζονται μετατρέπονται σε ακάλυπτες.

Η δημοσιονομική κατάρρευση, αποτέλεσμα και μιας πρωτοφανούς διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, οδήγησε στις πρόωρες εκλογές. Η κρίση ανέδειξε στο προσκήνιο το οικονομικό αδιέξοδο. Αυτό είναι το πρόβλημα που περιμένει λύση.

Σ’ αυτές τις περίεργες εκλογές είναι πρώτη φορά που δεν περιμένουν όλοι την ημέρα των εκλογών αλλά την επόμενη. Συμβαίνει αυτό γιατί είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ο κυβερνήτης του αεροσκάφους, μπροστά στην κρίση, παραδίδει στη μέση της διαδρομής όχι μόνο το πηδάλιο του σκάφους αλλά και του κόμματος.

Τα μέτρα της κυβέρνησης απέτυχαν όλα. Παρά το πάγωμα των μισθών, τη μείωση των επενδύσεων, την άμετρη αύξηση του δανεισμού, η ύφεση βαθαίνει. Τα μέτρα για την κρίση οδήγησαν σε μεγαλύτερη κρίση. Έτσι η προεκλογική καμπάνια της ΝΔ είναι ένα ακόμα πρωτόγνωρο φαινόμενο. Ο πρωθυπουργός κάνει ήδη αντιπολίτευση στο ΠAΣOK. Δεν λέει τι έκανε, δεν υπερασπίζεται την κυβερνητική του θητεία, κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι έχει «νεφελώδες σχέδιο». Αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε ότι έχει δίκιο, εφόσον αυτός απέτυχε, ακόμα και στατιστικά το «νεφελώδες» μέλλον έχει μια ελπίδα να βγει καλύτερο.

Το παρελθόν καμία. Σ’ αυτές τις περίεργες εκλογές, το πραγματικό ενδιαφέρον βρίσκεται σε δύο παράγοντες, στο ΠAΣOK και στην κοινωνία. Δεν είναι ότι και τα υπόλοιπα κόμματα δεν έχουν τους στόχους τους, τις επιδιώξεις τους, και καλώς τις έχουν. Όμως για πρώτη φορά ο ένας διεκδικητής παραιτήθηκε από το καθήκον του και το καθήκον ενός κόμματος παρά τις αντίθετες δοξασίες δεν είναι να νικάει αλλά να κυβερνάει. Ο κ. Καραμανλής ήταν μάλλον ο πιο τυχερός πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης. Κυβέρνησε σ’ ένα προνομιακό περιβάλλον. Είχε την υποστήριξη των Μέσων Ενημέρωσης. Είχε την ανοχή της Αριστεράς, που έκανε αντιπολίτευση στο «δικομματισμό» και όχι στη ΝΔ. Είχε τη συμπάθεια της μεγάλης πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος. Επιπλέον, τη δύσκολη δουλειά την είχε ξεκινήσει ο Κ. Σημίτης απορροφώντας όλη τη δυσαρέσκεια και τις αντιπάθειες της ελληνικής κοινωνίας. Η χώρα είχε πετύχει με κόπο κάποια δημοσιονομική πειθαρχία και κατάφερε να μπει στο στενό κύκλο της Ζώνης του Ευρώ. Έκανε τους Ολυμπιακούς αγώνες. Πραγματοποίησε ένα τεράστιο έργο υποδομών, μετρό, τραμ, προαστιακό, αεροδρόμιο, Αττική οδό, γέφυρα Ρίου-Αντιρίου, εθνικές οδούς. Πέτυχε την ένταξη της Κύπρου στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Ο Κ.Κ. έπρεπε να συνεχίσει την πορεία, δεν τα κατάφερε. Πολλοί το 2004 πίστεψαν ότι θα συνέχιζε τον ηττημένο εκσυγχρονισμό, έστω και με δεξιό πρόσημο. Έκανε ακριβώς το αντίθετο. Η χώρα σήμερα έχει επιστρέψει στα μεγέθη του 1993, με τη χρεοκοπία ορατή. Δεν τα κατάφερε, και η ΝΔ ήδη ασχολείται περισσότερο με τη δικιά της επόμενη μέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, ευτύχησε να συναντήσει την ελληνική κοινωνία σε μια φάση όπου ήταν διατεθειμένη να δοκιμάσει μια αλλαγή, να βάλει μια τρίτη μεταβλητή στο πολιτικό παιχνίδι της μεταπολίτευσης. Η κοινωνία πόνταρε επάνω του, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ την απογοήτευσε. Έδειξε ότι του ήταν αρκετό ή δεν μπορούσε να γίνει κάτι παραπάνω από ένα κόμμα διαμαρτυρίας που θα απορροφάει την κοινωνική δυσαρέσκεια και θααναπαράγει την ύπαρξή του. Από το 18% των δημοσκοπήσεων αγωνίζεται σήμερα για την είσοδό του στη βουλή με το σύνθημα θλίψης «3% συν μια ψήφο». Μοιραία το γενικό ενδιαφέρον, πέρα από τις κομματικές προτιμήσεις του καθένα, περιορίζεται στο ΠΑΣΟΚ. Με αισιοδοξία ή απαισιοδοξία και σκεπτικισμό, πάντως, σε όλα τα στόματα η ερώτηση είναι, θα κάνει κάτι οΓιώργος; Το ΠΑΣΟΚ θα δείξει αν μπορεί –όπως έχει κάνει και στο παρελθόν– να ξεπεράσει τον εαυτό του και να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές που θα αντιμετωπίσουν τη χρόνια ελληνική καθυστέρηση, θ’ αλλάξουν το μοντέλο και θα φέρουν πιο κοντά τη χώρα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες της κοινότητας. Είναι η τελευταία ευκαιρία για το πολιτικό σύστημα, όπως το ξέρουμε αυτά τα χρόνια. Αν δεν επιτύχει, οι κομματικοί σχηματισμοί θα μετεξελιχθούν σε νέα πολιτικά μορφώματα.

Η άλλη μεταβλητή που κρίνεται αυτό τον καιρό είναι η ίδια η κοινωνία. Είναι πολύ εύκολη η κριτική που αναπαράγεται από παντού πια για τα κόμματα και τους πολιτικούς. Τόσο εύκολη, που καταντάει αποπροσανατολιστική. Η κοινωνία είναι μέρος του προβλήματος και μέρος της λύσης. Φαίνεται ότι σχηματίζεται σιγά-σιγά ένα υπόγειο ρεύμα που ζητάει αλλαγή, μια κοινωνική δύναμη που λαχταράει να προχωρήσουν τα πράγματα μπροστά. Είναι η κοινωνία μας ώριμη να αντιμετωπίσει τις ψευδαισθήσεις της;

Σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο μάθαμε τα δυσάρεστα νέα, μας ήρθε ο λογαριασμός. Δεν μάθαμε τις αιτίες που οδήγησαν στη χρεοκοπία, τις αιτίες που έχουν οδηγήσει σε περιθωριοποίηση όλες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Η επόμενη μέρα των εκλογών δεν μπορεί παρά ν’αρχίσει μ’ αυτήν ακριβώς τη συζήτηση.